9 minuten over 7 schrikt mama wakker. We zouden om 10 voor 7 klaar moeten staan buiten de receptie voor de safari. Maar de ranger had gezegd dat het misschien wel kwart over 7 kon zijn dat ze zouden vertrekken. We kleden ons super snel aan en rennen naar de vertrekplaats. Gelukkig. Ze zijn nog niet vertrokken. We nemen snel plaats in de terreinwagen en wikkelen ons weer in een dekentje. Zo blij dat we het nog gehaald hebben. Het zou echt ontzettend balen zijn als dat niet het geval was. We zien weer zo'n beetje dezelfde dieren als gistermiddag, maar dit keer konden we echt super dicht bij de leeuwen komen. Gisteren heb ik ze niet eens kunnen vinden, mama wel. Tegenover de entree hebben ze ook een rescue centre. Hier vangen ze dieren op uit 'illegale boerderijen'. Ze hebben 2 cheeta's rondlopen. Net 2 grote knuffelbeesten. Ze waren tam, maar de rangers willen de jongen van die beesten in het reservaat plaatsen, dus mogen ze niet meer geaaid worden. Heel begrijpelijk. Ik vind het ook maar niks om wilde dieren te aaien, iets klopt er dan niet. Na de trip hebben we ontbijt. Voorverwarmde borden zijn echt heerlijk. Mijn handen waren bevroren, althans zo voelde het aan. Na het ontbijt gingen we terug naar het hutje waar ik nog lekker een warm bad nam. Volgens mij wek ik nu de indruk dat het hier echt vriest, maar de weersvoorspelling zegt dat het 15 graden zou moeten worden. Het is wel nog heel vroeg en het waait behoorlijk waardoor het echt heel koud aanvoelt. Tijdens een safari trip zit je stil en produceer je ook weinig warmte. We rijden weer dezelfde weg terug naar Kaapstad als gisteren. We hebben de tijd en een snelweg door de bergen is vrij saai. Kilometers lange tunnels zijn een stuk minder fraai dan het landschap en dat is nog zacht uitgedrukt. Zuid-Afrika is echt een prachtig land. Vandaag is het minder bewolkt dan gisteren en we zien ineens heel veel dingen die we nog niet hebben gezien, zoals bergen met sneeuw op de top. We komen weer apen tegen langs de weg. Ik ben uitgestapt om foto's te maken met mijn tablet, ik zal ze plaatsen als dat gaat! Hoe hoger we komen hoe mooier het is. Dat uitzicht, wauw! Mama en ik waren meestal degene die niet om ons heen keken als we in de bergen reden, maar we hebben zelfs een stop gemaakt om foto's te maken van het uitzicht. Je kon zo ver om je heen kijken, echt prachtig. Wat heel opvallend is, is dat hier dus echt geen dorpen op bergen zijn. Alle steden zijn in het dal, maar een klein stukje op de voet van een berg. Merkwaardig dus dat we nu op een weg rijden die redelijk hoog de berg op gaat. We hebben nog wat tijd over en komen een Mac Donalds tegen, eventjes gebruik maken van de wifi. We zouden om 3 uur opgehaald worden op het vliegveld. Maar ja, Afrika zou Afrika niet zijn als dit niet een half uur later is. No worries, just don't look at your watch! We worden door een taxi naar het vrijwilligershuis gebracht in Sea Point. We worden een beetje rondgeleid door de straten in de omgeving en we krijgen de gelegenheid om wat rond te lopen. We lopen langs de Atlantische Oceaan, zicht op de tafelberg. Even de toerist uithangen en foto's maken van het voetbalstadion waar de wereldkampioenschappen waren. Onderweg komen we een heel mooi park tegen wat het zeker waard is om er dooreen te lopen, het Green Point Park. Vanmiddag is gelukkig het zonnetje gaan schijnen, dus de temperatuur is aangenaam (in de zon). Verwarming is blijkbaar overbodig, in het vrijwilligershuis zit iedereen binnen in hun jas. Ik voel me niet echt op m'n plek hier, mama ook niet merk ik wel. Mama is natuurlijk veruit de oudste tussen alle 20 jarigen. We kijken 's avonds met z'n allen nog een film en gaan daarna slapen, benieuwd naar morgen!