Laatste ritje in de bus naar het project. Het voelt zo raar om tegen kinderen te moeten zeggen dat je ze na vandaag niet meer ziet. Sama die iedere dag bij mama of mij kwam zitten om liedjes te zingen. Vandaag mocht ik "in de manenschijn" niet meer meezingen en zong zij het. Evenals "klap eens in de handjes". Ik denk niet dat ze helemaal begrijpt wat ze zingt, maar ze kent de tekst en de bewegingen. Ze komt dan bij je zitten en vraagt: 'sing fish' or 'sing hands'. Dat ik de tekst ken van "let it go" vinden zij en anderen al helemaal leuk. In onze groep kun je kinderen wel zeggen dat je niet meer komt, ze zullen het niet echt beseffen gezien ze nog zo jong zijn. Je krijgt toch een band met de kinderen en het is een gek gevoel dat je ze hoogst waarschijnlijk nooit meer ziet. De leidsters waren ons erg dankbaar voor de hulp en de spullen die we hebben gegeven. We hebben een telefoonnummer en het adres dus we gaan ons best doen om nog meer te regelen! 's Middags thuis is het koffers inpakken en blog verhalen schrijven. We hebben nog een heerlijke laatste maaltijd hier en daarna ga ik met 4 anderen naar de bioscoop. De bioscoop ligt niet echt in een veilig gebied, maar omdat deze het dichtst bij is, gaan we er toch heen. Voor de veiligheid nemen we een privé taxi en niet de minibus. Eenmaal de tickets voor de Minions bemachtigd hadden we nog 10 minuten over voor de film begon. Ik en Samantha zijn naar de supermarkt gelopen voor chocola en water. Maar het was druk... Ach joh, Afrikaanse tijd, 10 minuten te laat in de film komen is geen probleem. Hoeven we die domme reclames niet te zien. De film was echt geweldig! We hebben zo ongeveer de hele film moeten lachen, echt hilarisch. Voor degene die niet weten wat de Minions zijn, het zijn gele mannetjes/wezentjes. Na de film moeten we even wachten op de taxi. Voor de rokers onder ons gaan we buiten staan. En toen kregen we pas door waarom dit niet zo'n goede buurt is. Er kwamen mannen bij ons staan en vragen waar we vandaan komen en wat we hier doen, omdat het niet veilig is hier. Vantevoren werd ons al gezegd niet op ons mobiel te kijken zodat hij minder snel gestolen zou worden. Ik en Samantha vonden het buiten niet zo prettig, dus zijn we weer binnen gaan staan. We waren niet zo heel netjes deze avond. We hadden de taxi van de heenweg gebeld om ons op te halen, maar ondertussen ook een andere taxi geregeld. Degene die als eerst zou komen, zouden we in gaan. De andere taxi kwam als eerst en we hebben ons met z'n vieren half over elkaar heen, heel onhandig op de achterbank gepropt. Eenmaal in die taxi zien we de andere aankomen... We voelen ons een beetje schuldig naar die andere taxi, maar er is nu niks meer aan te doen. Ik was blij toen we thuis kwamen. M'n been sliep en m'n voet tintelde. De taxi op de heenweg was een 7-persoons auto, dat was iets comfortabeler. Laatste nachtje hier, zo raar!