Zondagmorgen en wekker gaat om tien voor acht. We willen op tijd aanlopen naar het Waterfront zodat we de tickets voor het Robben Island museum kunnen kopen voor ze uitverkocht zijn. Het is ruim een half uur lopen. Bij het Waterfront moeten we een brug oversteken om bij de boot te komen. De brug is dicht omdat er een boot door moet en tijdens het wachten zien we gewoon een zeehond in het water zwemmen. Eenmaal in de rij voor tickets naar Robben Island horen we bij een paar gezinnen voor ons dat de tickets van 11 uur zijn uitverkocht en dat er pas weer plek is om 1 uur. De tocht duurt 4 uur en we hebben afgesproken om tussen half 4 en 4 uur bij Grand Parade te zijn om terug te gaan naar Grassy Park. Dus wat nu? Het is zo moeilijk om een dag voor volgende week vast te zetten om naar Robben Island te gaan, omdat we echt mooi weer nodig hebben voor de Tafelberg. We blijven toch in de rij staan voor de tickets, als je niet vraagt of ze nog plek hebben, heb je dat sowieso niet. En we hebben geluk! We kunnen nog wel mee. Het is maar goed dat ik tegen dat rare gevoel kan in m'n buik (net als in een achtbaan) op zee, want als je dat niet kan, word je gegarandeerd ziek. De golven zijn zeker 1 à 2 meter hoog, echt flinke bulten waar je met 45 km/h overheen vaart. Mama vond het niet zo fijn, maar gelukkig werd ze er niet misselijk van. Tja, als je nooit in achtbanen gaat hè, niks gewend ;) Op Robben Island gaan we met een bus het eiland rond. Onderweg stoppen we op een plek met uitzicht op de Tafelberg. Ofja, met uitzicht op wolken waar de Tafelberg zou moeten zijn. Het is maar goed dat we vandaag de Tafelberg niet beklimmen, zelfs de optionele lagere berg is in de wolken. Het is vandaag helaas ook weer een stuk kouder dan gisteren. Tijdens het rijden over het eiland krijgen we uitleg van een gids en zien we ook nog springbokken en pinguïns (en extreem veel lelijke zwarte vogels). Blijkbaar wonen er nog zo'n 200 mensen op dit eiland en je kunt er zelfs trouwen in de kerk hier op valentijnsdag. Wie wil er nou weer trouwen op Robben Island? Zo leuk is de sfeer hier ook weer niet. Men gaat toch naar dit eiland voor de gevangenis van Nelson Mandela. Na de bustour worden we rondgeleid door een ex-gevangene door de gevangenissen. Hij heeft zo'n vreselijk Afrikaans accent en legt de klemtoon in de zinnen echt op heel rare plekken dat ik maar de helft versta, de andere helft kan ook Chinees zijn. Ondanks dat is het nog wel te begrijpen wat hij allemaal verteld en is het ook heel interessant! Mocht je naar Zuid-Afrika gaan, Robben Island is echt zeker een aanrader! De man die ons hier rondleidt heeft zelf 7 jaar gevangen gezeten, omdat hij werd verdacht van terrorisme. Ik had verwacht dat we hier gewoon zelf zouden rondlopen en zo, maar we werden dus overal rondgeleid met gidsen. Ik vond het ook heel mooi dat alles nog in originele staat is. De cel van Nelson Mandela staat helemaal niet aangegeven en is gewoon net als andere cellen. We waren weer op tijd terug om samen met een andere vrijwilliger terug te gaan met de minibus naar Grassy Park. Daarvoor moet je overstappen in Wynberg, ook wel drugsland. We waren gelukkig nog wel redelijk op tijd in de zin van dat het wel eind van de middag is, maar zeker nog niet donker. De sfeer hier is niet echt prettig. Op weg naar Wynberg stapte er een meisje in de minibus die knetter stoned of dronken of misschien wel beide was. Gelukkig hoeven we maar een klein stukje te lopen van het ene busje naar het andere en kunnen we ook gelijk mee. We worden hier voor het huis afgezet en dat voor iets meer dan 1 euro. Het is echt een geweldig systeem die minibusjes. Het is best leuk met die harde muziek en het is ook goedkoop. Het nadeel is dat je het echt niet moet gebruiken als het donker is, dan moet je gewoon met de taxi gaan. We hebben echt genoten van het weekend! We zijn nu alweer over de helft. Ik ben bang dat komende week voorbij vliegt en dat het al gauw weer weekend is met leuke dingen. En dan alweer naar huis.. Maar eerst nog genieten van de tijd die we hebben!